Jose Mourinho’yu Chelsea yıllarında pek sevmezdim, Barcelona eşleşmeleri sonrasında nefret etmeye başladım. Bu sezon başında Inter’e geleceği belli olunca da yüzüm ekşimişti, nefret ettiğim adam İtalya’da desteklediğim takımı çalıştırmaya başlıyordu. İki ucu “pis” değnek durumu işte, Inter başarılı olsun ama o başarılı olmasın düşünceleri çatıştı. Neticede Mourinho için elden geldiğince nötr düşünmeye çalıştım ve o yokmuş gibi Inter’in başarısını istemeye devam ettim.
Hafta içi bildiğiniz gibi demeç savaşlarıyla geçti, bloglar ve haber siteleri de bu tartışmaları ayrıntılarıyla verdi. Teknik direktörler yetmezmiş gibi işin içine Totti ve Maldini gibi futbolcular da girdi. Sanki Mourinho öncesinde Serie A tertemizdi, demeçler ve atışmalar olmazdı da Mourinho ile bunlar başladı gibi bir hava yaratmışlar. Herkes bir olmuş adama saldırıyor daha doğrusu saydırıyor. Ona tek destek ise çok yüksek sesle olmamak kaydıyla kendi kulübü Inter’den geliyor. Bu olanlar sayesinde Mourinho benim bile sempatimi toplamaya başladı. O cadı kazanında sergilediği “Alayına gider” tavrı hoşuma gidiyor.
Bütün bunlar olurken Inter kupa maçında Sampdoria deplasmanında 3-0 kaybetti. Roma beraberliği sonrasında Juventus ile puan farkının 6 olduğu Serie A’da bu hafta, kendi sahasında 12 maçtır kaybetmeyen Genoa deplasmanına gidiyorlar. Genoa Milan’ın 3, Fiorentina’nın ise 2 puan gerisinde 5. sırada ve Şampiyonlar Ligi ütopyasından çok uzak sayılmazlar. Hafta içi de Manchester United ile oynayacaklar.
Her ne kadar Genoa deplasmanında puan kaybedilse bile lig şampiyonluğundan şüphe etmeyecek olsam da bu iki maç sonunda işler Mourinho için çok zorlaşabilir..
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder